दिपक के श्रेष्ठः नेकपा माओवादी हुँदै नेकपा एमाले र त्यसपछि स्वतन्त्र उम्मेदवार भएर रौतहट–३ बाट स्वतन्त्र उम्मेदवारी दिएर संसदीय निर्वाचन जितेका प्रभु साह त्यसपद्धि आम जनता पार्टी (आजपा)को संस्थापक अध्यक्ष बनेका छन् ।
पार्टी अध्यक्ष भएपछि संगठन विस्तारकाक्रममा उनले गण्डकी प्रदेश भेलासमेत गराएका छन् । जहाँ उपस्थिति जनाउनेमा मधेशी समुदायको बाहुल्यता थियो । अर्थात्, अध्यक्ष साहसँगै रौतहटबाट पार्टीका कार्यकर्ता पनि पोखरा आएका थिए । त्यही पोखरा आएको समूहमा भेटिए ३५ वर्षीय सुरेन्द्रप्रसाद यादव । जसलाई पार्टीमा ‘कमरेड राजन’ भनेर चिनिन्छ ।
उनै राजनसँग सम्वादमा जोडिँदा थाहा भयो, उनी जनयुद्धकालीन माओवादी छापामार रहेछन् ।
त्यहीबेला उनले पाएको नाम रहेछ कमरेड राजन । ‘म ६० सालबाट माओवादी भए, पछि पार्टीबाट तालिम लिएपछि छापामार भएर तराइका जिल्लामा सक्रिय भए, जहाँ मलाई पार्टीले ‘राजन’ नाम दियो’ उनले सुनाए ।
पार्टीले न्वारान गरिदिएपछि राजन कम्ब्याट पहिरनमा हुर्कदै गए, थप निखारिँदै गए । उनी कमरेड भएपछि माओवादीले पनि लामो समयसम्म लडिरहनु परेन । ३ वर्षकै अन्तरालमा माओवादी सार्वजनिक भयो, देशमा गणतन्त्र आयो । त्यतिबेला रौतहटबाट गणतन्त्र जिन्दावादको नारा लगाउँदै कमरेड राजन काठमाण्डौंसम्म आएका रहेछन् सुप्रिमो प्रचण्डको भाषण सुन्न । भन्छन् ‘त्यो समय मुलुकमा सर्वहारा वर्गको उदयको यूग थियो ।’
त्यसपछि उनले १० वर्षसम्म त्यस्तै नारा लगाउँदै पार्टीको प्रचारप्रसार गर्दै, असली कार्यकर्ता हुँदै बिताए । तर नेतृत्व भने चुकिसकेको चाल पाउँदै गए । गोरखामा भएको पार्टीको छैठौं विस्तारित बैठकमा नेताद्वाय पुष्पकमल दाहाल र बाबुराम भट्टराईबीच अन्तरद्वन्द्व चल्न थालेको केही पछि अर्थात् ०७३ सालतिर राजनले पार्टी छाडे ।
‘पार्टीका नेता र उनीहरुको रवैया देखेर म वाक्क भए, सामाजिक परिवर्तको मुद्दा सेलाएर गयो’ राजनले भने ‘पार्टीले न्वारान गराएर मलाई हुर्काउने बढाउने नगरेपछि मैले पार्टी छाडे’ यति भनिरहँदा उनले पार्टीको झण्डा र चुनाव चिन्ह निकै बलियो गरी समाइरहेका थिए । भूमिगतकालमा युद्धमा होमिएकाकारण पछि समाजले बिस्तारै नीच व्यवहार देखाउन थालेको उनको गुनासो थियो ।
त्यसो त आफु जे–जस्ता अवस्थामा रहेपनि उनमा कुनै ग्लानी रहेनछ । प्रचण्डलगायतका शीर्ष नेता र उनीहरुको सन्तान एवं आसेपासेको झोलीमा व्यवस्थाको कोशेली भरिन थालेपछि नै हो उनको मनमा आफ्नो पार्टीप्रति वितृष्ण जाग्दै आएको । ‘गणतन्त्रको लाभ हामी सामान्य लडाकु र समाजले पाउन सकेन, पार्टीले परिवर्तनको नारा कतै थन्काएपछि माओवादी भइरहँन सकिन’ उनले सुनाए ।
त्यसपछि आफुले आदर्श मानेको नेता प्रभु शाहले आजपा स्थापना गरेपछि राजन यतै छन् । उनी हाल आजपाका मधेश प्रदेश सदस्य रहेका छन् ।
‘कसरी चटक्कै माओवादी छाड्नुभयो ?’ भन्ने प्रश्नमा राजनको केही फरक जवाफ छ । उनी भन्छन् ‘मैले कहाँ माओवादी छाडे र म अहिले पनि माओवादी हो । माओवादी भनेको विचार हो, प्रचण्डको पार्टीको नाममात्र होइन । आजपा पनि माओवादी अंगाल्छ, अहिले पनि हामी वर्गीय हितको लडाइ लड्दैछौं ।
हामी सँगै लडेको कति मारिए, कति घाइते भए तर पार्टीको ध्यान त्यता नपुगेको र आफ्नै स्वार्थमा रमाएको महशुस भएपछि उनी केही समय विरक्तिएका रहेछन् ।
मधेश र मधेशीको वकालत गर्ने धेरै पार्टी भएपनि सीमान्तकृत वर्गजस्तो भएर बाँच्नुपरेको प्रसंगमा उनले भने ‘मधेशमा कहाँ पार्टी छन् र सबै दलाल र दलालका एजेन्ट छन् । पार्टी त बल्ल जन्मिएको छ, जसको नाम आजपा हो ।’ अहिले आजपा पनि जनयुद्धकै एजेन्डा लिएर हिँडिरहेको उनको भनाई छ ।
अब हतियार बोक्नुपर्ने अवस्था त नआउलानी नि ? भनि सोध्दा राजनको जवाफ छ ‘लक्ष्यप्राप्ती भइसकेको छैन, आवश्यकता परेको खण्डमा पुनः हतियार उठाउन तयार छौं ।’ राजनका अनुसार पार्टी अध्यक्ष साहले पुनः भूभिगत हुन, हतियार उठाउन निर्देशन दिए उनी सहर्ष स्वीकार्न तयार छन् ।
